Sridevi: ஒரு படகு. கருப்பு வெள்ளை திரையில் ரஜினி அந்தப் படகை ஓட்ட, கமல் பாட்டு பாட அந்த சென்டர் frame ல் ஸ்ரீதேவி அமர்ந்து இருப்பார். கே.பாலசந்திரன் மூன்று முடிச்சு படத்தில் " வசந்த கால நதிகளையே" என்று பாடிய ஸ்ரீதேவி பிற்காலத்தில் நதி போல் ஓடிச் சென்று இப்படி கடலில் தங்களுக்கு முன்னே கலப்பார் என்று கமலும், ரஜினியும் கூட நினைத்துப் பார்த்து இருக்க மாட்டார்கள். குழந்தை முருகனாய் அறிமுகமான முகமாக இருந்தாலும் 16 [...]
நான் காலேஜ் படிக்கும் போது ஒரு முறை interstate Art festival க்கு கேரளாவுக்குப் போனேன். போன இடம் கோட்டயம். கேரளாவில் இருந்த எல்லா college ல் இருந்தும் பலர் வந்து இருந்தாலும் கோட்டயத்தில் இருக்கும் ஒரு மிகப் பெரிய தியேட்டரில்தான் Event நடந்தது. கோட்டயம்தான் host city. ஊரே கலை கட்டி இருந்தது. School படிக்கும் பெண்கள் முதல் college படித்த அக்காக்கள் வரை ரக ரகமாகக் குவிந்து இருந்தார்கள். Infact இரண்டு கண்கள் போதாது. [...]
2001... அப்போது, பெங்களூரில் வேலை பார்த்து வந்தேன். தீபாவளிக்கு இன்னும் மூன்று வாரம்தான். கோவைக்குச் செல்ல Train டிக்கெட் புக் செய்யச் சொன்னார் என் மனைவி. காரணம், அப்போது அவர் நிறை மாத கர்ப்பிணியாக இருந்தார். சரி நானும் டிக்கட் புக் செய்ய கண்டோன்மெண்ட் ஸ்டேஷன் போனா ஏகப்பட்ட கூட்டம். Form fill செய்து வரிசையில் நின்றேன். சீசன் டைம் என்பதால் எனக்கு முன்னாடி நின்ற பலருக்கு டிக்கெட் கிடைக்கவில்லை. எப்படியும் எனக்கும் கிடைக்காது என்று நினைத்தேன். [...]
Ok, guys .. இந்த வாரம் special sankara madam. இது அக்கரஹார தெரு. இதுக்கு just பின்னாடிதான் என் school. ஆறாவது இங்கதான் படிச்சேன். ஊர் போளூர். நீங்க பார்க்கும் இந்த வேத பாட சாலைக்கு பெயர் Sri Sankara kainkara சபா பாடசாலை. இங்க ரிக் வேதம் சொல்லிக் கொடுப்பார்கள். இந்த வழியா school க்கு நடந்து போகும் போது நீங்க வேதம் ஓதும் student குரலை கேட்கலாம். இங்க வேதம் ஓதிய டீச்சர் [...]
என் சைக்கிள் Research லேப் நோக்கிச் சென்றது. கார் திரும்பி லோக்மான்யா வீதிக்குச் சென்று நின்றது. தர்மேஷ் காரை நிறுத்திவிட்டு, "ஜஸ்ட் ஒரு ஐந்தே நிமிடம்.. மதன் பாயை பார்த்துவிட்டு வந்துவிடுகிறேன்... ஆல்ரெடி லேட் ....என்னைக் கடித்து துப்பிவிடுவார்"..என்று சொல்லிவிட்டு பதில் கூட எதிர்ப்பார்க்காமல் காரை விட்டு இறங்கி நடந்து சென்றார். கையில் ஒரு நியூஸ் பேப்பரில் மடித்த ஒரு bundle இருந்தது. பூர்ணிமா அகர்வால் எதுவேமே சொல்லவில்லை...கண்களை மூடி, அப்படியே அயற்சியில் கண்களை மூடினார். [...]
அன்று நான் டீ குடித்த கடையின் பெயர் "அர்ச்சனா பேக்கிரி". பேக்கிரி இருக்கும் இடம் RS புரம். என் கல்லூரியில் இருந்து சரியாக 2.7 கிலோ மீட்டர்ஸ். அது ஒரு மலையாளி நடத்தும் டீக்கடை. கடையின் பெயர் அர்சனாவா, ஆராதனாவா இல்லை அரோமாவா என்று ஞாபகம் இல்லை. ஆனால், ஏதோ ஒரு அ.. விடியற் காலை என்பதால் ஓனர் கடையில் இல்லை. வேலைக்கும், பாலாக்காட்டில் இருந்து பனியின் போட்ட ஒரு பையன்தான் சேட்டன் செட் [...]
ஆண் என்பவன் வேட்டை ஆடவும், பெண் என்பவள் பிள்ளை பெற மட்டுமே என்று நம்பி பிறந்து இறப்பவர்கள் இந்த உலகில் ஏராளம். ஆதாம், ஆப்பிளைக் கொடுத்தது முதல், ஆப்பிள் போன் உபயோகிக்கும் இந்தக் காலம் வரை ஒரு மனிதனால் என்ன செய்ய முடியும் என்பதை மனிதனே முழுமையாகப் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை. சுமார், 6 மில்லியன் ஆண்டுகள் ஆன பின்பும், நம் மூளையில் வெறும் 35% மட்டுமே உபயோகிக்கிறோம். மீதி 65% மூளை, நாம் தூங்கும் போது [...]
உலகம் பிம்பங்களை நம்பும் உலகம். அதற்காக எல்லாமே குத்து மதிப்பாக இருக்கும் என்று அர்த்தமில்லை. உலகத்தில் எல்லாமே ஏதோ ஒரு கணக்கில்தான் இயங்குகிறது. எப்படி என்கிறீர்களா ? சொல்கிறேன் .... நான் வரைந்த முதல் படம் "பரிசுத்த ஆவி" என்றும், முதல் முகம் ஜூஹி சாவ்லாவின் முகம் என்றும் உங்களுக்கு அறிமுகம் செய்தேன். எப்படி ஒருவனால் முதல் முகமே இவ்வளவு perfection னுடன் ஓவியமாக வரையமுடியும் என்று ஒரு கணமாவது யோசித்தீர்களா? பெரும்பாலும், இருக்காது. அப்படியே [...]
வரைவது இன்று நேற்று அல்ல.. சுமார் 30,000 ஆண்டுகளுக்கு முன்னே தோன்றியது. குரங்கு மனிதனாக மாறிய போது அது முதலில் பழகியது பேசவோ எழுதவோ அல்ல .. பாறைகளில் ..ஓவியம் வரைய. ஓவியமே எழுத்துக்களின் தாய். அதுவே பேச்சின் தந்தை. மொழி எனும் குழந்தை ஓவியத்தால் பிறந்தது. நீங்கள் ஒரு கம்ப்ளீட் மனிதனாக மாறவேண்டும் என்றால் உங்களுக்கு வரையத் தெரிந்து இருக்க வேண்டும். இது அபத்தமாகத் தெரியலாம். ஒருவரிடம், உங்களால் பேசியோ, எழுதியோ ஒன்றைப் புரிய வைக்க முடியவில்லை என்றால் நீங்கள் அதை வரைந்துசொல்லலாம். எழுத்து, பேச்சை விட விஷுவல் வரைபடத்தின் பலமே அலாதி. Broader Picture of an Issue வை புரிந்து கொள்ள அதன் பிம்பம் முக்கியம். ஒன்றின் பிம்பத்தை அறிய அதன் Broader Picture நமக்குத் தெரிய வேண்டும். முதன் முதலில் ஒரு முகத்தை வரையும் போதுதான் அந்த Broader Picture ஐ எப்படிப் புரிந்து கொள்ளாவது என்று புரிந்தது. முதலில் நான் வரைய ஆசைப்பட்டது அப்போது எல்லாம் சினிமா நடிகையின் நல்ல புகைப்படம் வேண்டும் என்றால் நீங்க வாங்க வேண்டிய புத்தகம் சரோஜாதேவி இல்லை...ஸ்டார் டஸ்ட். ஸ்டார் Dust ஒரு வட இந்திய சினிமா இதழ். அதன் பேப்பர் மற்றும் பிரிண்ட் Qulaity க்கு நிகரான இதழ் தமிழில் அப்போதுகிடையாது. அதற்கும் பெட்டர் என்றால் டெபோனர். ரயில்வே நிலையத்தில் அந்தப் புத்தகத்தை கிளிப் செய்து வைத்து இருப்பார்கள். மெடிக்கல் காலேஜில் ஹியூமன் அனாடமி படிக்க ஆசைப்பட்டு முடியாத போனவர்களுக்கான பைபிள் அது. நான் வரைந்த முதல் முதுகு படம் அந்தப் பைபிளில் இருந்து காப்பி எடுத்து வரைந்தது. அந்த முதுகு ஓவியத்துக்கு நான் வைத்த பெயர் "பரிசுத்த ஆவி. சொல்கிறேன் .. கலை இரண்டு வகைப்படும். 1. எது தேவை இல்லையோ அதை நீக்கி தேவையானதை மட்டும் வைத்துக் கொள்ளவது முதல் வகை. 2. எது தேவையோ அதை மட்டும் வைத்துவிட்டு மீதியை நீக்குவது இரண்டாம் வகை. ஒரு கல்லில் தேவை இல்லாததை நீக்கினால் சிலை. ஒரு வெள்ளைத் தாளில் தேவையானதை வரைந்தால் ஓவியம். ஓவியம் வரையத் தெரிந்தால் சிற்பக்கலை எளிது. தூங்கப் பழகிவிட்டால் போர்த்திக் கொள்ள பழகிவிடலாம். முதல் படத்தை debonair ல் இருந்து வரைந்ததால் அடுத்து ஸ்டார் டஸ்ட் எடுக்கும் துணிவை அந்தப் பைபிள் தந்தது. வெள்ளைத் தாளில் கருப்பு தடவி, முதுகை மட்டும் வெள்ளையாக வரைந்தால் இது முதல் category ஓவியம். அடுத்து நான் வரைய முனைந்தது ..இரண்டாவது category ஓவியம். ஸ்டார் டஸ்ட்னின் சென்டர் spread ல் அந்த வாரம் ஜூஹி சாவ்லா இருந்தார். அந்தப் பக்கத்தை அப்படியே கிழித்து முதல் முகத்தை வரைய ஆரம்பித்தேன். ஆரம்பமே பிரச்சனை ..எனக்கு எங்கு ஓவியத்தை ஆரம்பிக்க வேண்டும் என்பதிலேயே குழப்பம். ஓவியங்கள்தோ, முறுகலாகத் தோசை போன்றது. அதன் கடைசி வடிவம் முதலில் மாவை எங்கு ஊற்றி, எப்படி சூத்தினீர்கள் என்பதில் ஆரம்பித்து அதை எங்குநிறுத்தினீர்கள் என்பதைப் பொறுத்து இருக்கும். ஜூஹி சாவ்லாவை பல முறை சூடான தோசைக் கல்லில் ஊற்றி ஊற்றி சுத்தினேன். பல காகிதங்கள் கரைந்து நாயர் கடை டீயில் கரைந்தன. சுமார் ஒரு மாதம் முயன்று முயன்று கடைசியில் ஓவியம் வந்தது. ஆனால் நான் வரைந்தது சரியா இல்லை இன்னும் சரி செய்யவேண்டுமா என்று தெரியவில்லை. இரவு வரைந்துவிட்டு இத்தோடு முடிந்தது என்று படுத்துவிட்டு காலையில் பார்த்தால் பல தவறுகள் தெரியும். அதைச் சரி செய்ய மீண்டும் அதில் கையை வைத்துக் கெடுத்துவிடுவேன். எனக்கு ஓவியத்தை எங்கு ஆரம்பிக்க வேண்டும் என்று தெரிந்தது. ஆனால், அதை எங்கு எப்போது முடிக்க வேண்டும் என்பது மட்டும் தெரியவில்லை. மீண்டும் பல காகிதங்கள் நாயர் டீக்கடையில் கரைந்து கடைசியில் அந்தச் சூட்சமம் தெரிந்தது. ஒரு ஓவியத்தின் கண்கள் எப்போது நம்மோடு பேச ஆரம்பிக்கிறதோ அப்போது வரைவதை நிறுத்தி விடலாம். இதைத் தெரிந்து கொள்ள எனக்கு இரண்டு மாதம் ஆகியது. எத்தனையோ காகிதங்கள் கிழிக்கப்பட்டன. காகிதத்தில் முக்கி முக்கி டீ குடித்ததாதல் தலையில் முதன் முதலில் ஒரு வெள்ளை முடி எட்டிப்பார்த்தது. [...]
